عنوان قدیمی ترین آتشکده یزد متعلق به آتشکده ورهرام است، آتشی در ایران که 1500 سال است خاموش نشده است! قدیمی ترین آتشکده یزد آتشکده ورهرام نام دارد که بیش از 1500 سال قدمت دارد و گردشگران زیادی را به خود جذب می کند. این آتشکده در خیابان آیت الله کاشانی قرار دارد و همه ساله مراسم مذهبی زرتشتیان در این آتشکده برگزار می شود. آنچه ما به عنوان آتش یا آتش می شناسیم گرما و انرژی نوری است که در طی یک واکنش شیمیایی آزاد می شود و در نتیجه سوختن یا احتراق یک جسم است. اما کلمه آتش بسیار بیشتر از آن چیزی است که ما می دانیم. در ایران باستان آتش را نامی مقدس می دانستند. به گونه ای که نه تنها پادشاهان بلکه عموم مردم آن را مقدس می دانستند، مردمان ایران باستان معتقد بودند که خدا را باید در نورها جست و جو کرد و یا در جایی که نور دیده می شود، خدا هست. به طوری که به نیروی ماوراء طبیعی متوسل می شوند و فراتر از آنچه که عقل می پذیرد می روند. این گونه بود که در ایران باستان برای عبادت و مناجات با خدا به آتش متوسل می شدند.اما باید بدانیم که نماز تنها با روشن کردن آتش و جمع شدن به دور آن به دست نمی آید.مردم قدیم با انجام مراسم خاص و باشکوه خدا را ستایش می کردند. بنابراین در کتاب اوستا از واژه آتش آمده و به عطار و اطهر یاد شده است که در لغت فارسی میانه به معنای آدور و عطخش است. 
قدمت تاریخی آتشکده وراهرام بیش از 1500 سال است آیین آتش در ادیان مختلف در بسیاری از ادیان آتش مظهر خدایی است. دعای آتش منشأ و ریشه در هند و اروپا دارد. در هند خدای آتش را آگنی می نامند که شباهت آن به کلمه لاتین Ignis به معنی آتش قابل توجه است. ایندرا، خدای هندو با ریشه آریایی، ابتدا خدای رعد و برق بود. در یونان، هسیتا الهه آتش خانه، هفاستوس خدای آتش و آتشفشان ها و هلیوس خدای خورشید بود. در روم باستان وستا خدای آتش و در چین جورونگ روح آتش بود. در لیتوانی، خدای آتش را آگنس سزونتا می نامیدند، در آشور و بابل دو خدای بزرگ آتش وجود داشتند، جیبیل، پسر آنو، و نوسکو، فرستاده بعل، خدای بهشت. در مصر، آتش یک تصفیه کننده بود.اولین نشانه دعای آتش در دوره تاریخی ایران مربوط به نقش برجسته کورنگون فارس مربوط به دوره ایلامی است که بر روی این نقش برجسته آتش مشتعل حک شده است.آتش وراهرام یا آتش بهرام مراسمی در ایران باستان بود که پانزده آتش زمینی و یک آتش آسمانی داشت. آتش پرستی یا آگنی هورتی (در لغت به معنای آتش پرستاری) یکی از آداب و رسوم مذهبی هند باستان است که در بودیسم جایگاه ویژه ای دارد. آگنی هورتا در هنگام طلوع و غروب خورشید به قصد تطهیر روح انجام می شود، در آگنی هورتا نمازگزار ابتدا خود را با آب پاک می کند، سپس در مقابل آتش مقدس می ایستد، سرودها و دعاها را برای آتش می خواند. گاهی مؤمنان تمام شب را در مقابل آتش می ایستادند و شعار می دادند که به آن آگنی سایانا می گفتند. قربانی در برابر آتش که اوستاریشه دارد در زبان ساسکری آگنیستوم نامیده می شد، انواع آتش های آیینی ایران باستان از انواع آتش های آیینی ایران باستان، آتش ورهرام، آتش آدوران، آتش بارگاه و آتش مینوی نامیده می شود. در میان این آیین ها، آیین آتش سوزی از همه مهمتر است. چون قدمت این آتش بیش از 1500 سال است، از پلیدی جلوگیری می کند و با دروغ و ریا و فساد مبارزه می کند.زرتشتیان بر این باور بودند که قدرت جذب آتش ورهرام از سایر آتش ها بیشتر است و هرگاه خداوند به زمین بیاید ابتدا با این آتش ارتباط برقرار می کند.ورهرام که در لغت به معنای پیروز است، از آن جهت نامگذاری شده است که به عقیده زرتشتیان، آتش فقط جنگجوی مبارزه با تاریکی نیست، بلکه از نظر روحی نیز جنگجوی پیروز در برابر بدی ها و پلیدی هاست. 
زرتشتیان بر این باور بودند که خداوند با آتش و آتش ارتباط برقرار می کند آتش و آتش در ایران باستان آتش و آتش در آیین زرتشتی و در افسانه های ایرانی پاسدار همه آتش های جهان برترین آتش آیینی محسوب می شود. آتش ورهرام دارای دو قسمت است: آتش زمینی و آتش آسمانی که آتش زمینی دارای 15 عنصر است که 15 آتش زمینی عبارتند از: آتش شاه، والی، والی، لشکر، رهبر درویش. دین، زرگر، سفالگر، آجرساز، رنگرز، سکه‌ساز، آهنگر، اسلحه‌ساز، نانوا، تقطیر، چوپان و مرده‌سوز. آتش بهشتی نیز بسیار مهم است و خاموش شدن این آتش مساوی با خاموشی و نابودی دین است. این مراسم در میان پادشاهان ساسانی نیز رواج داشت و قبل از تاج گذاری هر پادشاهی با پای پیاده به محلی به نام آتش ورهرام می رفتند و مراسم تاج گذاری را در آنجا انجام می دادند.نحوه اجرای این مراسم (آتش جنگ حرام) به گونه ای بود که این آتش باید 1128 مرتبه تطهیر می شد و مراسم دعای آن حدود یک سال به طول انجامید.انجام این مراسم در دولت ساسانی رواج داشت. به گونه ای که قبل از نشستن بر تخت پادشاهی هر کدام با پای پیاده به محل برگزاری مراسم می رفتند و در آنجا به عبادت و نیایش می پرداختند تا شاهان با روحیه ای قوی و اراده ای قوی وارد میدان نبرد شوند. پیروزی. . 
مراسم آتش سوزی در آتشکده وراهرم در دوره ساسانیان رواج داشته است. اما آنقدر جاذبه های تاریخی دارد که نظر هر گردشگری را به خود جلب می کند. یکی از ویژگی های این شهر همزیستی مسالمت آمیز ادیان مختلف در آن است. این مشکل را می توان از وجود بناهای مذهبی مختلف در آن شهر فهمید، اولین جاذبه این شهر، ساختمان آتشکده یزد است که خودنمایی می کند. آتشکده یزد که با نام های دیگری مانند آتشکده ورهرام یزد و آتشکده بهرام یزد نیز شناخته می شود، مکانی برای اجرای مراسم مذهبی زرتشتیان است و همه ساله گردشگران زیادی را به خود جذب می کند. معبد آتش ورهرام در یزد واقع شده است. «آیت الله کاشانی». خیابانقدمت تاریخی آتشکده ورهرام یزد به بیش از 1500 سال می رسد، اما ساخت این آتشکده در دوره پهلوی در 80 سال اخیر انجام شده است.آتشی که در داخل می سوزد قدمتی 1500 ساله دارد که هنوز هم می سوزد و خاموش نشده است. 
در دوره پهلوی، ساخت آتشکده ورهرام دستخوش تغییراتی شده است. این آتشکده در واقع آتش سوزی از آتشکده کاریان در لارستان است که به عقدایی یزد آورده شده و نزدیک به 700 سال در آنجا می سوزد. . سپس در سال 522 از عقدا به اردکان منتقل شد و نزدیک به 300 سال در اردکان یزد بود تا اینکه در سال 852 از اردکان به یزد منتقل شد. حرکت این آتش در یزد نیز ادامه یافت. ابتدا در محله ای به نام «خلف خان علی» در خانه یکی از راهبان بزرگ به نام «موباد تیرانداز آذرگشسب» نگهداری می شد و در سال 1313 هجری شمسی پس از ساخت این آتشکده به داخل آورده شد. آتشکده وراهرام که مکانی مقدس برای زرتشتیان است و چون به نظافت و پاکی اهمیت می دهند، برای ورود به این آتشکده باید قوانین و آداب و رسوم آنها را رعایت کنید، از جمله مواردی که برای ورود به آتشکده باید رعایت شود می توان به موارد زیر اشاره کرد: – هنگام ورود افراد باید کاملا تمیز بوده و بهداشت فردی را رعایت کنند.2- زنان با داشتن عذر شرعی نمی توانند وارد شوند3- خانم ها برای پوشاندن سرشان روسری سفید بپوشند و آقایان از کلاه سفید برای پوشاندن سر و همچنین از پوشیدن لباس های تیره خودداری کنند و هنگام ورود کفش های خود را در بیاورند، وقتی وارد این آتشکده می شوید می بینید که آتش در یک استوانه بزرگ برنزی نگهداری می شود. در این آتشکده شخصی وظیفه روشن نگه داشتن آتش را بر عهده دارد و به آن (هیربد) می گویند. هیربد روزی چند تکه چوب خشک باید بسوزاند. آتش برای جلوگیری از خاموش شدن آن 
در آتشکده ورهرام به مسئول نگهداری آتش هیرباد می گویند.
