طبیعت چغندر گرم و مرطوب است.
چغندر دو نوع است: یک نوع چغندر معمولی با رنگ ارغوانی یا قرمز (لپ) و دیگری چغندر قند و زرد است که در نقاط مختلف دنیا که شکر کشت می شود کاربرد فراوانی دارد.
چغندر خوراکی است. ریشه آن غلیظ و گوشتی و در پختن غذای لذیذ و شیرین است و برگ چغندر و خود آن در آش و بورانی است و چغندر در خوراک دام استفاده می شود و حاوی انواع قند و الکل است که از آن به دست می آید. سبزی خوراکی با ریشه درشت است. گیاهان دو ساله ای که در سال اول دارای برگ و ریشه آزاد می باشند ذخایر قندی ایجاد می کنند و در سال دوم ساقه های گل دهنده تشکیل شده و ذخایر را مصرف می کنند.
ساکارز در برگ های بزرگ چغندر در روز در برابر نور درست می شود و شب ها به سمت ریشه می رود و در آنجا ذخیره می شود و لایه ریشه ضخیم می شود. رنگ ریشه چغندر می تواند زرد، سفید یا قرمز تیره باشد.نام گیاهی که ساقه و ریشه آن در زیر زمین می روید انواع ریز یا درشت و کم شیرین و پرشیرین دارد و نوع معروف آن چغندر است که در کارخانه های تولید شکر و تفاله یا ملاس آن استفاده می شود. نوع چغندر برای تغذیه حیوانات یا به عنوان کود مورد استفاده در برخی کشاورزی استفاده می شود و برخی دیگر چغندر ساده است که توسط برخی از اهالی و اهالی کشت می شود و در غذای خام نیز استفاده می شود. حیوانات گیاهخوار
ارزش غذایی و محتوای کالری چغندر خام 43 کالری انرژی در هر 100 گرم است. چغندر حاوی پروتئین – چربی – مواد مغذی A، B1، B2، B3 و C – مواد نیتروژن دار – مواد قندی و املاح معدنی مانند فسفر، کلسیم و آهن است. چغندر از قدیم الایام شناخته شده است و حتی در چهار قرن قبل از میلاد خواص دارویی آن را می دانستند و از آن استفاده می کردند.
چغندر دو نوع است: یک نوع چغندر معمولی با رنگ ارغوانی یا قرمز (لپ) و دیگری چغندر قند و زرد است که در نقاط مختلف دنیا که شکر کشت می شود کاربرد فراوانی دارد. چغندر گیاهی است با برگ‌های پهن و بزرگ یا برگ‌های مخروطی شکل که همراه با سبزیجات دیگر در سوپ یا خورش استفاده می‌شود و گاهی با ماست درست می‌شود. چغندر خوب چغندری است که مدت زیادی در زمین نمانده باشد، زیرا چغندرهای رسیده سفت می شوند. چغندرهای قدیمی معمولاً دارای گردن و شیارهای باریکی بر روی خود هستند. چغندر خام یک عسل گیاهی است و پس از عسل، خداوند شفا را در چغندر قرار داده است، بر این اساس می توان به ارزش چغندر پی برد.از آنجایی که پوست چغندر رسیده به راحتی جدا می شود، باید آن را از آب داغ جدا کنید و در آب سرد قرار دهید تا به راحتی پوست آن جدا شود.
خوردن چغندر برای درد مفاصل و نقرس مفید است.
ترکیبات غذایی-شیمیایی چغندر.
چغندر حاوی پروتئین – چربی – مواد مغذی A، B1، B2، B3 و C – مواد نیتروژن دار – مواد قندی و املاح معدنی مانند فسفر، کلسیم و آهن است.
چغندر یک ماده مغذی دارویی است.
طبیعت چغندر گرم و مرطوب است.
• خوردن چغندر جذام را از بین می برد.
• چغندر هوش را افزایش می دهد. چغندر به دلیل داشتن آرسنیک و روبیدیم از جذام جلوگیری می کند و همچنین به دلیل داشتن فسفر غذای خوبی برای تقویت مغز و تقویت کننده حافظه و اعصاب است.
• لبو حاوی مقدار زیادی آهن با ویتامین (C) و اسید فولیک است که از کم خونی در افراد به ویژه دختران جلوگیری می کند.
نمک موجود در آب میوه، پاک کننده خوبی برای کبد، کلیه ها و مثانه است.
• آب چغندر یکی از بهترین آب میوه هایی است که به تشکیل گلبول های قرمز، تصفیه خون و بهبود گردش خون کمک می کند. بنابراین خوردن چغندر برای خانم ها بسیار توصیه می شود.
• چغندر نشاط آور، تسکین دهنده، درمان کننده اسید اوریک، مقوی، ملین، آرام بخش و تصفیه کننده خون است.
• چغندر قرمز به دلیل فیبر موجود در آن که باعث کاهش چربی خون و اسید فولیک می شود، در رژیم غذایی بیماران قلبی و زنان باردار خوب است.
چغندر خام باعث بهبود طحال می شود.
چغندر مخلوط با آب میوه، سنگ ها را از بین می برد.
• خوردن چغندر در هوای خشک به ویژه در فصل زمستان موثرتر است و به همه افراد به ویژه افراد مسن بسیار توصیه می شود.
• چغندر ملین، ملین و مدر است و نقش مهمی در رفع یبوست دارد. همچنین برای دستگاه گوارش بسیار مفید است.
• التهاب رگ های خونی را درمان می کند.
• چغندر در درمان عفونت چشم، بواسیر و بیماری های پوستی مفید است. همچنین باعث افزایش اشتها می شود.
• چغندر دافع پشه است که برای خوردن آن باید جوشانده شود.
چغندر نیز مانند هویج حاوی کاروتن است که در معده به ویتامین A تبدیل می شود.
• خوردن چغندر رسیده برای زلزله نافع است مخصوصاً اگر برگها قرمز باشد.
شستن سر با جوشانده برگ چغندر شوره سر و چربی مو را از بین می برد و با شپش مبارزه می کند.
قرار دادن دست و پای شکسته در آب گرم همراه با برگ چغندر مشکل را برطرف می کند
• موم زنبور عسل با عسل در رفع طاسی و شوره سر موثر است و در صورت استفاده همراه با حنا تاثیر زیادی در رشد و بهبود موها خواهد داشت.
• خوردن چغندر برای درد مفاصل و نقرس مفید است زیرا سرشار از آنتی اکسیدان است.
در خارج، برای پانسمان زخم ها و درمان تاول ها استفاده می شود.
خوردن چغندر می تواند برای افرادی که از بیماری هایی مانند بی اشتهایی، اسهال خونی، بواسیر، سیاتیک، تورم کلیه، درد کلیه، سکته مغزی، تومورهای مثانه، از دست دادن حافظه، بیماری قلبی و پوست رنج می برند، مفید باشد.
• شربت چغندر بهترین نوشیدنی و تقویت کننده بدن و دفع سموم بدن است (برای تهیه شربت چغندر سه یا چهار عدد چغندر خام گرفته و با یک لیوان آب معدنی مخلوط کنید).
چغندر خام باعث بهبود طحال می شود.
توجه داشته باشید
* مصرف زیاد روی با خوردن آن به معده آسیب می رساند و همچنین باعث بیماری قلبی می شود. برای جلوگیری از این مشکل، چغندر را با عدس بپزید.
* برای پخت چغندر از ظروف آلومینیومی استفاده نکنید.
عوارض جانبی چغندر.
1- افراد مبتلا به آلرژی غذایی از مصرف زیاد چغندر پرهیز کنند
2- افراد دیابتی مجاز به خوردن چغندر نیستند.
3- خوردن برگ چغندر باعث استفراغ و دل درد در برخی افراد و ایجاد حساسیت در برخی از کودکان می شود.
4- افراد مبتلا به فشار خون و مشکلات معده در مصرف چغندر احتیاط کنند.منبع: خوی وب
