داروهایی که شما را طاسی می‌کنند داروهایی که باعث ریزش شدید مو و طاسی می‌شوند ریزش موی کمی در طول روز طبیعی است، اما طاسی و ریزش مو بسیار نگران‌کننده است، استفاده از برخی داروها می‌تواند باعث ریزش موهای زائد شود. بیشتر داروهای سرطانی که در شیمی درمانی استفاده می شوند، تأثیر منفی بر سلامت مو دارند. برخی از این داروها مانند تاکسان ها که برای مبارزه با سرطان سینه استفاده می شوند باعث ریزش مو می شوند. در این شرایط ریزش مو خیلی سریع اتفاق می افتد و حتی گاهی اوقات رشد مجدد مو با مشکل مواجه می شود. البته در بیشتر موارد موها دوباره رشد می کنند. بوسولفان که برای درمان برخی از تومورهای مغز یا مخچه در کودکان استفاده می شود، همین اثر را دارد. در 1 تا 2 درصد موارد احتمال رویش مجدد مو منتفی است و یا موهای جدید بی کیفیت و نامناسب هستند. 
داروهایی که باعث ریزش مو می شوند، اینترفرون، اینترفرون به مدت طولانی برای درمان بیماری هایی مانند هپاتیت C که گاهی اثرات منفی و مخربی بر روی مو دارد، تجویز می شود.این دارو معمولاً باعث ریزش مو می شود و ممکن است رنگ یا بافت مو را تغییر دهد.همچنین می تواند باعث وز شدن موها شود. البته عوارض و اثرات مخرب این دارو به اندازه داروهای شیمی درمانی نیست، اما بهتر است در مورد عوارض آن به بیمار اطلاعات لازم داده شود. به گفته متخصصان پوست و مو، استفاده از اینترفرون برای درمان سرطان پوست ملانوم یا سرطان کلیه متاستاتیک همان اثرات مخربی را بر روی مو دارد.تستوسترون و استروئیدهای آنابولیک باعث ریزش مو و رشد بیشتر مو به خصوص در مردان مستعد مو می شوند. رشد زیرا تستوسترون هورمونی به نام دی هیدروتستوسترون را از طریق آنزیم 5 آلفا ردوکتاز واقع در پوست سر تولید می کند، این هورمون همچنین منجر به ریزش زودرس فولیکول های مو می شود. به همین دلیل موها نازکتر و کوتاهتر می شوند به طوری که پس از مدتی فقط موهای کرکی باقی می مانند و در نهایت موها کم رنگ می شوند. استروئیدهای آنابولیک نیز مشتقاتی از هورمون های مردانه یا تستوسترون هستند. بنابراین اثرات یکسانی بر جای می گذارند و باعث ریزش مو می شوند.کورتوزون ها همچنین به دلیل خواص هورمونی مردانه می توانند باعث ریزش مو در افراد مستعد شوند.این داروها برای مدت طولانی استفاده می شوند و از جمله آنها می توان به بتامتازون یا پردنیزولون اشاره کرد که در صورت مصرف طولانی مدت با دوزهای بالا باعث آسیب و ریزش مو می شود. البته زمانی که دوره درمان تمام شود و دارو قطع شود، عوارض شما برطرف می شود. 
مهم ترین داروهایی که باعث ریزش مو می شوند، داروهای تیروئیدی مانند لووتیروکسین هستند. غده تیروئید مسئول ترشح هورمون هایی است که نوسازی و رشد مو را کنترل می کنند. داروهای تیروئید مانند لووتیروکسین و ریزش مو. کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید می تواند چرخه رشد مو را مختل کند. و باعث ریزش مو شود. افرادی که مشکلات تیروئیدی دارند، اگر از داروهای خود (مانند لووتیروکسین) در دوز صحیح استفاده نکنند، در برخی موارد دچار ریزش مو می شوند. برای درمان این مشکل بیماران باید توصیه های پزشک خود را جدی بگیرند.داروهای ضد قارچ داروهای ضد قارچ در برخی افراد با ریزش مو همراه است. این داروها یکی از روش های درمانی هستند که در گذشته باعث ایجاد آلوپسی می شدند.ضد انعقادها داروهای ضد انعقاد مانند هپارین و وارفارین برای رقیق شدن، جلوگیری از لخته شدن خون و کاهش برخی مشکلات سلامتی در افراد مبتلا به بیماری قلبی استفاده می شود. این داروها پس از حدود سه ماه استفاده می توانند باعث ریزش مو شوند.
مصرف برخی داروها باعث ریزش مو می شود ویتامین A دوز بالای ویتامین A و داروهای حاصل از آن باعث ریزش مو می شود. برخی از داروهای آکنه مشتق از ویتامین A مانند ایزوترتینوئین، آکوتان، ترتینوئین و شبکیه A می توانند باعث ریزش مو شوند. از آنجایی که این داروها می توانند عوارض جانبی جدی دیگری داشته باشند، ممکن است بخواهید در مورد داروهای جایگزین با متخصص پوست خود مشورت کنید. آنتی بیوتیک ها می توانند سطح ویتامین B و هموگلوبین خون را کاهش دهند و در نتیجه رشد مو را مختل کنند. هنگامی که سطح هموگلوبین بسیار پایین باشد، ممکن است دچار کم خونی و در نتیجه ریزش مو شوید. همچنین، سطح نرمال ویتامین B برای موهای سالم حیاتی است. داروهای ضد افسردگی کلومیپرامین، آموکساپین، پاروکستین، آمی تریپتیلین و فلوکستین آنتی اسید – سایمتیدین سایمتیدین (تاگامت) یک داروی کاهش دهنده اسید است که برای رفلاکس معده و رفلاکس اسید استفاده می شود.بسیار نادر است، اما ریزش مو در افرادی که از این دارو استفاده می کنند گزارش شده است.داروهای نقرس: کلشی سین دارویی است که برای درمان حملات حاد نقرس استفاده می شود و عوارض جانبی کمی ریزش مو دارد. – قرص های ضد بارداری. – داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند. (ضد فشار خون) مانند مسدود کننده های بتا، مهارکننده های ACE و دیورتیک ها – داروهای بیماری پارکینسون – داروهای کاهش وزن.
